បាងកក/ប្រទេសថៃ – Thonglor ត្រូវបានគេស្គាល់ចំពោះថ្លៃជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដ៏ខ្ពស់បំផុត និងតម្លៃដីរបស់វា ដែលមនុស្សតិចបំផុតដឹងពីអត្ថិភាពនៃតំបន់អនាធិបតេយ្យជាច្រើន ជាសហគមន៍នៃមនុស្សធ្វើការងារថ្នាក់ទាបបំផុតសម្រាប់តំបន់នោះ ដែលកំបាំងខ្លួននៅពីក្រោយអគារទាំងនោះ។ បន្ទាប់ពីការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺ Covid ក្នុងរយៈពេល 2 ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រជាជននៅតំបន់អនាធិបតេយ្យទាំងនេះត្រូវបានបោះបង់ចោល និងទុកចោលទាំងស្រុងដោយគ្មានប្រាក់ចំណូល ឬជំនួយអ្វីទាំងអស់ កូនៗរបស់ពួកគេត្រូវឈប់រៀន ដោយសារពួកគេមិនមានលទ្ធភាពក្នុងការរៀនតាមអនឡាញ។
មនុស្សមួយក្រុមតូចនៅក្នុងការសម្របសម្រួលជាមួយនឹងមូលនិធិមួយចំនួនបានចាប់ផ្តើមគម្រោងគាំទ្រសហគមន៍ដោយផ្តល់ឱ្យកុមារនូវកន្លែងមួយដែលពួកគេអាចមកលេងជារៀងរាល់ចុងសប្តាហ៍ និងផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវឧបករណ៍ដើម្បីអាចត្រឡប់ទៅសិក្សាម្តងទៀត សម្រាប់បន្ថែមទៅកាន់ បុគ្គលិកគ្រូបន្ទុកថ្នាក់ដើម្បីជួយកុមារធ្វើកិច្ចការផ្ទះ ឬមេរៀន និងសម្ភារមួយចំនួនដែលគ្រួសារត្រូវការដើម្បីរួចផុតពីទុក្ខដ៏លំបាក។
Angoon Garden ត្រូវបានរកឃើញដោយលោកស្រី Angoon Malik ដែលជាម្ចាស់ដីដើមដែលជឿជាក់លើសមភាពនៃសិទ្ធិទទួលបានសុភមង្គល។ មុនពេលគាត់ទទួលមរណៈភាពក្នុងឆ្នាំ 1990 គាត់បានបង្កើតមូលនិធិ Jayavana និងបរិច្ចាគដីបច្ចុប្បន្នសម្រាប់ជាប្រយោជន៍សាធារណៈ។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Siriporn Sukshoosri – ប្រធានគម្រោង Angoon Garden៖“ប្រសិនបើយើងក្រឡេកទៅមើលការចាប់ផ្តើមនៃជំងឺ Covid នោះយើងឃើញថា Thonglor គឺជាចង្កោមមុនដំបូងគេមួយ។ ដូច្នេះ កុមារជាជនរងគ្រោះមួយនៅក្នុងចំណោមនោះ។ Thonglor ធ្លាប់មានភាពរស់រវើក ដូច្នេះគ្រួសាររបស់ពួកគេធ្លាប់មានប្រាក់ចំណូលទៀងទាត់។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការបិទខ្ទប់ Thonglor ប្រែជាស្ងប់ស្ងាត់ មិនសូវមានមនុស្សមកទេ ហើយប្រាក់ចំណូលក៏បាត់។ ហើយនៅពេលដែលវិធានការកាន់តែតឹងរ៉ឹង វារឹតតែតឹងរ៉ឹង ព្រោះថាប្រជាជនក្នុងសហគមន៍ទាំងនេះត្រូវបានកំណត់ឱ្យចាកចេញពីផ្ទះរបស់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអ្នកស្ទង់មតិសហគមន៍ម្តង អ្នកនឹងដឹងថាកន្លែងទំនេរតូចចង្អៀតប៉ុណ្ណា។ ហើយកុមារត្រូវតែនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្វីដែលយើងរកឃើញគឺពួកគេខ្លះបានធ្លាក់ទឹកចិត្ត។
“វាមានរយៈពេល 5 ឆ្នាំហើយចាប់តាំងពីគម្រោង Angoon Garden ត្រូវបានចាប់ផ្តើម។ យើងមានគំនិតដូចគ្នាគឺធ្វើឱ្យដីនេះក្លាយជាទីធ្លាសាធារណៈ។ ដើមឡើយ លោកស្រី Angoon បានដំណើរការសកម្មភាពមួយចំនួនស្រដៀងនឹងពួកយើងនៅពេលដែលគាត់នៅមានជីវិត។ ចាប់តាំងពីពួកយ់ងឈជើងនៅទីនេះ យើងបានសួរខ្លួនឯងថាតើមានតំបន់អនាធិបតេយ្យនៅជុំវិញតំបន់នេះដែរឬទេ? ហើយនៅពេលដែលយើងធ្វើការស្ទង់មតិ យើងបានរកឃើញសហគមន៍ កុមារ មនុស្ស និងអ្វីៗជាច្រើនទៀត។ ដូច្នេះទើបយើងបាននាំយកសកម្មភាពទំនាក់ទំនងសហគមន៍មក។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Petchmaneejan Jantarat – កុមារមកពីសហគមន៍ Jamjan៖
“ខ្ញុំបានមកចូលរួមព្រឹត្តិការណ៍នេះ។ ខ្ញុំចូលចិត្តទីនេះ ព្រោះវាមានរុក្ខជាតិ ហើយមានកន្លែងសម្រាប់យើងលេង។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Teshin Sakdiwong – កុមារមកពីសហគមន៍ Jamjan៖
“ប្រសិនបើមិនមកទីនេះទេ ខ្ញុំនឹងលេងជាមួយមិត្តភ័ក្តិរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងអាផាតមិនរបស់ពួកខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានមកទីនេះជាច្រើនដង ប្រហែល 5 ទៅ 6 ដង។ ពេលខ្លះយើងធ្វើនំសាំងវិច យើងធ្វើសកម្មភាពផ្សេង ហើយយើងហាត់ប្រាណ។ ខ្ញុំស្រលាញ់ទីនេះ។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Siriporn Sukshoosri – ប្រធានគម្រោង Angoon Garden៖
“ចំពោះកុមារនៅក្នុងសហគមន៍ទាំងនេះ 99% នៃពួកគេមិនមានឧបករណ៍សម្រាប់សិក្សាតាមអនឡាញនោះទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចចូលរៀនតាមអនឡាញបានឡើយ។ ពួកគេបានប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពដោយការខ្ចីពីមិត្តភ័ក្តិរបស់ពួកគេ ដើម្បីពួកគេអាចធ្វើកិច្ចការផ្ទះបាន។ សម្រាប់ក្រុមដែលយើងកំពុងធ្វើការជាមួយនៅពេលនេះ ពួកគេភាគច្រើនបានទទួលឧបករណ៍ដែលត្រូវការរួចហើយ ហើយបានត្រលប់ទៅប្រព័ន្ធសិក្សាវិញ។ ពួកគេខ្លះស្ទើរតែធ្លាក់ចេញពីប្រព័ន្ធ ដោយសារពួកគេមិនបានចូល (ក្នុងថ្នាក់អនឡាញ)។ ត្រូវហើយ ពួកគេមានចំនួន 41 នាក់មកពី 3 សហគមន៍នៅទីនេះ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានទទួលឧបករណ៍ពីយើងរួចហើយ។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Teshin Sakdiwong – កុមារមកពីសហគមន៍ Jamjan៖
“ខ្ញុំទទួលបានមួយ។ ខ្ញុំប្រើវាដើម្បីសិក្សា និងលេងហ្គេមនៅពេលទំនេរ។ វាជាថ្នាក់អនឡាញ។ ខ្ញុំធ្លាប់រៀនដោយប្រើទូរស័ព្ទរបស់ម៉ាក់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានសិក្សានៅពេលដែលគាត់មកដល់ផ្ទះ។
(កិច្ចសម្ភាសន៍ខ្លី) Petchmaneejan Jantarat – កុមារមកពីសហគមន៍ Jamjan៖
“ខ្ញុំតែងតែជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ 1 លេខ 2 លេខ 3 ឬ លេខ 4 – កំឡុងពេលនេះ”
